Графични страници
PDF файл
ePub

Atlantisque nepos; neque enim nifi charus ab ortu Diis fuperis poterit magno favisse poetæ.

75

Hinc longæva tibi lento fub flore fenectus
Vernat, et AEfonios lucratur vivida fusos,
Nondum deciduos fervans tibi frontis honores,
Ingeniumque vigens, et adultum mentis acumen.
O mihi fi mea fors talem concedat amicum
Phœbæos decoraffe viros qui tam bene nôrit,
Si quando indigenas revocabo in carmina reges,
Arturumque etiam sub terris bella moventem; 81
Aut dicam invictæ fociali fœdere menfæ

90

Magnanimos Heroas, et (O modo fpiritus adfit)
Frangam Saxonicas Britonum fub Marte phalanges.
Tandem ubi non tacitæ permenfus tempora vitæ, 85
Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,
Ille mihi lecto madidis aftaret ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam fim tibi curæ ;
Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urna.
Forfitan et noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphia myrti aut Parnafside lauri
Fronde comas, at ego fecura pace quiefcam.
Tum quoque, fi qua fides, fi præmia certa bonorum,
Ipfe ego cælicolûm femotus in æthera divûm, 95
Quò labor et mens pura vehunt, atque ignea virtus,
Secreti hæc aliqua mundi de parte videbo
(Quantum fata finunt) et tota mente ferenùm

[blocks in formation]

Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,

Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Olympo. 100

EPITAPHIUM

DAMONIS.

ARGUMENTU M.

*

Thyrfis et Damon ejufdem viciniæ paftores, eadem ftudia fequuti à pueritia amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi caufâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, et rem ita esse comperto, fe, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfonâ hîc intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruria Luca paterno genere oriundus, cætera Anglus; ingenio, doctrina, clariffimifque cæteris virtutibus, dum viveret, juvenis egregius. Imerides nymphæ (nam vos et Daphnin et Hy

[ocr errors]

5

Et plorata diu meminiftis fata Bionis) (lan, Dicite Sicelicum Thamefina per oppida carmen: Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrsis, Et quibus affiduis exercuit antra querelis, Fluminaque, fontefque vagos, nemorumque receffus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans. Et jam bis viridi surgebat culmus arista, Et totidem flavas numerabant horrea messes, Ex quo fumma dies tulerat Damona fub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Dulcis amor Mufæ Thufca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti Cura vocat, fimul affuetâ seditque fub ulmo, comperiens Edit. Fenton.

*

ΙΟ

15

Tum

Tum verò amiffum tum denique fentit amicum, Cœpit et immensum fic exonerare dolorem.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo, Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! 20 Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus Ibit, et obfcuris numero fociabitur umbris? At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ, Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo

30

Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuisse canorum. 34

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibicerta manent, tibi erunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, et per loca fœta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis; Quis fando fopire diem, cantuque folebit? B b b 2

40

Ite

45

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit Mordaces curas, quis longam fallere noctem Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni Molle pyrum, et nucibus flrepitat focus, at malus auMifcet cuncta foris, et defuper intonat ulmo? (fter

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Aut æftate, dies medio dum vertitur axe, 51 Cum Pan æsculeâ fomnum capit abditus umbrâ, Et repetunt fub aquis fibi nota fedilia nymphæ, Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus, Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi risus, Cecropiofque fales referet, cultosque lepores? 56 Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pafcua folus oberro, Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ, Hic ferum expecto, fupra caput imber et Eurus 60 Trifte fonant, fractæque agitata crepufcula fylvæ.

65

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, et ipfa fitu feges alta fatiscit! Innuba neglecto marcefcit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque fuum convertunt ora magiftrum. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hic gelidi fontes, hîc illita gramina mufco,

Hic Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, et fidera Mopfus) 76 • Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fascinat aftrum, Saturni grave fæpe fuit paftoribus aftrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impafli, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, et quid te Thyrfi futurum eft? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri, Illa choros, lufufque leves, et femper amorem 85 Jure petit, bis ille mifer qui ferus amavit.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, et filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti ; Nil me blanditiæ, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adest, movet, aut fpes ulla futuri.

90

95

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deserto in littore Proteus

Ag

« ПредишнаНапред »