when he came to himself, he said, How many hired servants of my father's have bread enough and to spare, and I perish with hunger! I will arise and go to my father, and will say unto him, Father, I have sinned against heaven, and before thee, and am no more worthy to be called thy son: make me as one of thy hired servants. And he arose; and came to his father. But when he was yet a great way off, his father' saw him, and had compassion, and ran, and fell on his neck, and kissed him. And the son said unto him, Father, I have sinned against heaven, and in thy sight, and am no more worthy to be called thy son. But the father said to his servants, Bring forth the best robe, and put it on him; and put a ring on his hand, and shoes on his feet: And bring hither the fatted calf, and kill it; and let us eat and be merry: For this my son was dead, and is alive again; he was lost, and is found: And they began to be merry. Now his elder son was in the field: and as he came and drew nigh to the house, he heard music and dancing: And he called one of the servants, and asked what these things meant. And he said unto him. Thy brother is come; and thy father hath killed the fatted calf, because he hath received him safe and sound. And he was angry, and would not go in: therefore came his father out, and entreated him. And he answering said to his

որ եկեր զկեանս քո ընդ պոռնիկս, զեներ դմա զեզն պարարակ : ւ ասէ ցնա • Որդեակ՝ դու Հանապազ ընդ իս ես, եւ ամե նայն որ ինչ իմ է,քո է . այլ ուրախ լինել եւ խնդալ պարտ էր, զի եղբայը քո այս մե ռեալ էր՝ եւ եկեաց, կորուսեալ էր եւ գտաւ: ՂՈՒԿ. ԺԵ. 11—52:

յր ոմն էր մեծատուն, եւ ագանէր բե. Հեզս եւ ծիրանիս , եւ ուրախ լինէր Հանա. պազ առատապէս : ւ աղքատ ոմն՝ անուն 1ւ ազարոս , անկեալ դներ առ դրան նորս վիրաւորեալ. եւ ցանկայր յագել ՚ի փշրա նացն՝ որ անկանէին ՚ի սեղանոյ մեծատանն . այլեւ շունք եւս գային , եւ լեզուին զվէրս նո րա : ւ եղեւ մեռւանել աղքատին, եւ տա նել Հրեշտակաց զնա՚ի գոգն | բրահամու : Մեռաւ եւ մեծատունն, եւ թաղեցաւ. եւ՚ի դժոխսն ամբարձ զաչս իւր՝ մինչ 'ի տանջանսն Եր, ետես զ՝ բրահամ՝ ի Հեռաստանէ , եւ Պ.

ազարոս ՚ի գոգ- նորա Հանգուցեալ: իւ նա աղաղակեաց եւ ասէ . Հայը բրաՀամ՝ ողորմեաց ինձ, եւ առաքեա զի ազարոս՝ զի թացցէ զծագ մատին իւրոյ ՛ի ջուր, եւ զո վացուսցէ զլեզու իմ՝ զի պապակիմ` ՚ի տա պոյ աստի : ւ ասէ ցնա լրրահամ՝. որ դեակ՝ յիշեա զի ընկալար անդէն զբարիս քո

father, Lo, these many years do I serve thee, neither transgressed I at any time thy commandment: and yet thou never gavest me a kid, that I might make merry with my friends: But as soon as this thy son was come, who hath devoured thy living with harlots, thou hast killed for him the fatted calf. And he said unto him, Son, thou art ever with me, and all that I have is thine. It was meet that we should make merry and be glad: for this thy brother was dead, and is alive again; and was lost, and is found. LUKE XV. 11—32.

pass

that

There was a certain rich man, who was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day: And there was a certain beggar named Lazarus, who was laid at his gate, full of sores, and desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man's table: moreover, the dogs came and licked his sores. And it came to the beggar died, and was carried by the Angels into Abraham's bosom: the rich man also died, and was buried; And in hell he lif ted up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom: And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame. But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst

՛ի կեանմն քում, եւ լ ազարոս նոյնպէս ըզչարչարանս . արդ՝ սա՝ աստ մխիթարի, եւ դու այդր պապակիս . եւ ՚ի վերայ այսր ամե նայնի վիՀ մեծ է ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ. եթէ կամիցին աստի առ ձեզ անցանել, ոչ կարեն. եւ ոչ այտի ոք առ մեզ անցանել: ւ ասէ . արդ՝ աղաչեմ՝ զքեզ Հայր , զի արձակեսցես զդա ՚ի տուն Հօր իմոյ . են իմ՝ անդ եղբարք Հինգ , որպէս զի տայցէ նոցա վկայութիւն՝ զի մի եւ նոքա գայցեն յայս տեղի տանջանաց : ւ ասէ ՝ բրաՀամ. ունին զՄովսէս զ՝արգարէսն , նոցա լուիցեն : ւ նա ասէ . Ոչ՝ Հայը ԱբրաՀամ, բայց թէ ՛ի մե-ռելոց ոք երթիցէ առ նոսա՝ եւ ապաշխա րեսցեն : ւ ասէ ցնա . եթէ Մովսիսի եւ Մարգարեիցն ոչ լսեն, եւ ոչ թէ ՛ի մեռե լոց ոք յառնիցէ՝ Հաւատասցեն: ՂՈՒԿ • ԺԶ. 19-31.

եւ

իբրեւ հրամայեցաւ մեզ նաւել յԻտա լիա , տային զՊաւղոս եւ զայլս ոմանս կա պեալս ցՀարիւրապետ մի՝ որում` անուն էր Յուլիոս , Սեբաստեան գնդին: ւ ելեալ ՚ի նաւ մի անդրամինտացի՝ որ երթալոց էր ՛ի կողմանս սիացւոց , գնացաք . էր ընդ մեզ եւ Արիստարքոս | ակեդոն թեսաղո նիկեցի : ւ ՚ի վաղիւ անդր իջաք ՛ի Սիդովն . եւ մարդասիրութիւն ցուցեալ Յու. լեայ՝ առ Պաւղոս՝ Հրամայեաց առ բարե կամն երթալ, եւ դարման գտանել: — ու անտի ելեալ խոնարՀագոյննաւեցսք՚ի կիպ

thy good things, and likewise Lazarus evit things: but now he is comforted, and thou art. tormented. And besides all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they who would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us that would come from thence. Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father's house; for I have five brethren: that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment. Abraham saith unto him, They have Moses, and the prophets; let them hear them. And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent. And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded though one rose from the dead. LUKE XVI. 19-31.

When it was determined that we should sail into Italy, they delivered Paul and certain other prisoners unto one named Julius, a centurion of Augustus' band. And entering into a ship of Adramyttium, we launched, meaning to sail by the coasts of Asia; one Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica, being with us. And the next day we touched at Sidon. And Julius courteously entreated Paul, and gave him liberty to go unto his friends to refresh himself. And when we had launched from thence, we sail

-