Իմաստուն սուրբ կուսան դերյարգոյ Հրով բանին ՚ի յերկիր արկելոյ ] առեցեր ըղյապտեր հաւատոյ . Հրեշտակ, եւ այլն: ֆեսային րիստոսի մարմնացեալ, նապակ կուսութեամբ Հարսնացեալ, Դառագաստ անմատոյց բազմեցեալ. Հրեշտակ , եւ այն : Սիրամնունդ Սիրամարգ- սխրալի , “Նրբափայլ ոսկեթել տարփալի ռապսակ իւղագլուխ ցանկալի . Հրեշտակ, եւ այլն : Իսկաճեմ՝ |ցանի օդ-ապար , ՙլ,որ ՙլ,ոյեան տապանն է քոյդ դադար • ()ձասպան րագիլ դու արդար • Հրեշտակ , եւ այլն : Մտաւոր |արտիրոս միցական

Է

•

սական Րանին Հօր զօրութեան , | իակոխ քաջութեամբ ըզՀընձան Հրեշտակ, եւ այլն: ի գունեղ թաթաւեալ՚ի բոսոր , |Սաղարթուն կամրորակ իբր խընձոր արմն ազնիւ դու արեամբ քօղաւոր • Հրեշտակ , եւ այլն :

ՆԵՐՍԷՍ ԿԼԱՅԵՑԻ :

Wise, holy Virgin, most venerable, Thou didst light up the lamp of Faith with the fire of the Word shed abroad on the earth. Ripsima, etc.

Of pure Virginity Thou hast been betrothed to the Bridegroom the incarnate Christ, and placed on the inaccessible nuptial couch. - Ripsima, etc.

Lovely Peacock! nursed affectionately, charming, delicately shining with thy golden thread; enchanting, anointed with thy triple crown. Ripsima, etc.

Thou Dove over hov'ring in the air, the Ark of the new Noah is thy dwelling: Thou righteous Stork, who hast destroyed the Serpent. Ripsima, etc.

Thou Martyr skilful and valiant of the power of the true Word of the Father, who didst firmly tread the Wine-press. — Rip

sima, etc.

Thou art colored, having been plunged in a crimson dye; thou art covered with leaves like the blushing Apple; Thou comely Bride veiled with thy blood. - Ripsima, etc.

NIERSES CLAJENSIS.

Ի Ի Ն Ո Ր Կ Տ ԱԿ ԷՆ

«Ջանզի բազումք յօժարեցին վերստին կարգել զպատմութիւն վասն իրացն Հաստատելոց ՚ի մեզ՝ որպէս աւանդեցին մեզ որ ՚ի սկզբանէ ականատես եւ սպասաւորք եղեն բանին, կամ՝ եղեւ եւ ինձ՝ որ ՛ի սկզբանէ զՀետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ, կարգաւ գրել քեզ՝ քաջդ (Hոփիլէ . զի ծա նիցես զբանիցն որոց աշակերտեցար, զճըշմարտութիւն: ՂՈՒԿ. Ա. 14.

'ռն միոջ էին երկու որդիք . ասէ կըրտ սերն ՚ի նոցանէ ցՀայրն . Հայր՝ տուր ինձ բաժին , որ անկանի յընչիցդ . եւ նա բաժանեաց նոցա զկեանմն : ւ յետ ոչ բազում՝ աւուրց ժողովեալ զամենայն կրտսեր որ դւոյն գնաց յաշխարհ Հեռի, եւ անդ վատ նեաց զինչս իւր • զի կեայր անառակութի:

•

ւ իբրեւ սպառեաց զամենայն, եղեւ սով սաստիկ յաշխարՀին յայնմիկ, եւ սկսաւ ինքն չքաւորել: ւ գնացեալ յարեցաւ ՚ի մի ոմն ՚ի քաղաքացւոց աշխարՀին այնորիկ • եւ յղեաց զնա յագարակ իւր արածել խոզս եւ ցանկայր լնուլ զորովայն իւր յեղջերէն զոր խոզքն ուտէին, եւ ոչ ոք տայր նմա : - ե կեալ ի միտս իւր՝ ասէ . քանի վարձկանք

•

FROM THE NEW TESTAMENT

Forasmuch as orasmuch as many have taken in hand. to set forth in order a declaration of those things which are most surely believed among us, even as they delivered them unto us, who from the beginning were eye-witnesses, and ministers of the word; it seemed good to me also, having had perfect understanding of all things from the very first, to write unto thee in order, most excellent Theophilus, that thou mightest know the certainty of those things wherein thou hast been instructed. LUKE. 1. 1-4.

son

A certain man had two sons: And the younger of them said to his father, Father, give me the portion of goods that falleth to me. And he divided unto them his living. And not many days after the younger gathered all together, and took his journey into a far country, and there wasted his substance with riotous living. And when he had spent all, there arose a mighty famine in that land; and he began to be in want. And he went and joined himself to a citizen of that country; and he sent him into his fields to feed swine. And he would fain have filled his belly with the husks that the swine did eat: and no man gave unto him. And

யா

.

·

իցեն ՚ի տան Հօր իմոյ հացալիցք, եւ ես աստ սովամահ կորնչիմ՝. յարուցեալ գնացից Հայր իմ, եւ ասացից ցնա . Հայր՝ մեղայ յեր կինս , եւ առաջի քո • եւ ոչ եւս եմ՝ արժանի կոչիլ որդի քո . արա զիս իբրեւ զմի ի վարձ կանաց քոց: — ու յարուցեալ եկն առ Հայր իւր . եւ մինչդեռ հեռագոյն էր, ետես զնա Հայըն , եւ գթացաւ . յարեաւ եւ ընթացաւ ընդ առաջ, անկաւ զպարանոցաւն նորա , եւ Համբուրեաց զնա : ւ ասէ ցնա որդին . Հայը՝ մեղայ յերկինս, եւ առաջի քո, ոչ եւս եմ՝ արժանի կոչիլ որդի քո . ( սէ Հայրն ցծա ռայս իւր . վաղվաղակի Հանէք զպատմու Ճանն առաջին, եւ ագուցէք նմա . եւ տուք զմատանին ՛ի ձեռն նորա, եւ կօշիկս յոտս նորա • եւ ածէք զեզն պարարակ , զենէք, կերիցուք եւ ուրախ լիցուք, զի այս որդի իմ` մեռեալ էր՝ եւ եկեաց , կորուսեալ էր՝ եւ գտաւ . եւ սկսան ուրախ լինել։ — Էր —երէց որդի նորա յագարակի, եւ մինչդեռ գայը, եւ մերձ եղեւ՚ի տունն , լուաւ զձայն երգոց եւ զպարուց • եւ կոչեցեալ առ ինքն զմի ՚ի ծառայիցն՝ Հարցանէր, թէ զի՞նչ իցէ այն : լւ նա ասէ ցնա . զի եղբայր քո եկեալ է, եւ եզեն Հայր քո զեզն պարարակ, զի ողջամբ ընկալաւ զնա : Րարկացաւ, եւ ոչ կա մէր մտանել. եւ Հայրն ելեալ արտաքս՝ աղա չէր զնա : Պատասխանի ետ եւ ասէ ցչայըն. այս քանի՞ ամք են, զի ծառայեմ՝ քեզ, եւ երբեք զպատուիրանաւ քով ոչ անցի . ուլ մի երբեք ոչ ետուր ինձ՝ զի ուրախ եղէց ընդ բարեկամն իմ՝, յորժամ՝ եկն որդիդ քո այդ՝

.

L

.