Графични страници
PDF файл
ePub

Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt & apud me munera vestra
Fifcellæ, calathique, & cerea vincla cicuta,
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo

Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.

135

140

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni., Hæc mihi tum læto dictabat rofcida luna, Dum folus teneros claudebam Cratibus hædos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus! Et quæ tum facili fperabam mente futura Arripui voto levis, & præfentia finxi,

145

Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat,
Imus? & argutâ paulùm recubamus in umbrâ,
Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caffibelauni ?
Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150
Helleborúmque, humiléfque crocos, foliúmque hya-
cinthi,

Quafque habet ifta palus herbas, artefque medentûm.
Ah pereant herbæ, pereant artefque medentûm,
Gramina, poftquam ipfi nil profecere magistro.
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat 155
Fistula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte,
Et tum forte novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen & referam, vos cedite fylvæ.

160

Ite

Ite dómum impasti, domino jam non vacat, agni. Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes · Dicam, & Pandrafidos regnum vetus Inogeniæ, Brennúmque Arvigarúmque duces, prifcúmque Beli

num,

Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos; 165
Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen,
Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita fuperfit,
Tu procul annofa pendebis fistula pinu

175

Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camoenis 170
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni
Non fperâffe uni licet omnia, mi satis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitufque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni,
Vorticibufque frequens Abra, & nemus omne Treantæ,
Et Thamefis meus ante omnes, & fufca metallis
Tamara, & extremis me difcant Orcades undis.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hæc tibi fervabam lentâ fub cortice lauri,
Hæc, & plura fimul, tum quæ mihi pocula Manfus,
Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripe,
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus & ipfe,
Et circum gemino cælaverat argumento:

In medio rubri maris unda, & odoriferum ver,
Littora longa Arabum, & fudantes balfama fylvæ,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Cœruleûm fulgens diverficoloribus alis
Auroram vitreis furgentem refpicit undis.

U 3

180

185

Parte

Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 190
Quis putet? hic quoque Amor pictæque in nube pharetræ,
Arma corufca faces, & fpicula tincta pyropo;
Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquens (
Semper in erectum fpargit fua tela per orbes
Impiger, & pronos nunquam collimat ad ictus
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

195

Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret, San&táque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco,

Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, Æthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum ; Heroúmque animas inter, divófque perennes,

Æthereos haurit latices & gaudia potat

Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta
Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris,
Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis
Diodotus, quo te divino nomine cuncti
Cœlicolæ nôrint, fylvifque vocabere Damon.
Quòd tibi purpureus pudor, & fine labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei fervantur honores;
Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætáque frondentis geftans umbracula palmæ
Æternum perages immortales hymenaeos;
Cantus ubi, choreifque furit lyra mista beatis,
F.fta Sionæo bacchantur & Orgia thyrso.

205

210

215

Jan.

Jan. 23, 1646.

AD JOANNEM

ROUSIU M,

OXONIENSIS ACADEMIE BIBLIOTHECARIUM.

De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode.

G

Strophe 1.

EMELLE cultu fimplici gaudens liber,
Fronde licet geminâ,

Munditiéque nitens non operosâ,

Quam manus attulit

Juvenilis olim,

Sedula tamen haud nimii poetæ ;

Dum vagus Aufonias nunc per umbras,
Nunc Britannica per vireta lufit

Infons populi, barbitóque devius

Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos

Vicinis, & humum vix tetigit pede;

Antiftrophe.

Quis te, parve liber, quis te fratribus

Subduxit reliquis dolo?

Cum tu miffus ab urbe,

Docto jugiter obfecrante amico,

Illuftre tendebas iter

Thamefis ad incunabula

Cœrulei patris,

[merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors][merged small]

Fontes ubi limpidi

Aonidum, thyafufque facer

Orbi notus per immenfos

Temporum lapfus redeunte cœlo,

Celeberque futurus in ævum;

Strophe 2.

Modò quis deus, aut editus deo
Priftinam gentis miferatus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,
Almaque revocet studia fanctus,
Et relegatas fine fede Mufas

Jam penè totis finibus Angligenûm ;

Immundafque volucres

Unguibus imminentes

Figat Apollineâ pharetrâ,

Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaféo.

Antiftrophe.

Quin tu, libelle, nuntii licet malâ

Fide, vel ofcitantiâ

Semel erraveris agmine fratrum,

Seu quis te teneat specus.

Seu qua te latebra, forfan unde vili
Callo teréris inftitoris infulfi,
Lætare felix, en iterum tibi
Spes nova fulget poffe profundam
Fugere Lethen, vehique fuperam
In Jovis aulam remige pennâ;

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Strophe 3.

« ПредишнаНапред »