Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 199
Quis putet? hic quoque Amor pictæque in nube pharetræ,
Arma corusca faces, & fpicula tincta pyropo;
Nec tenues animas, pectúsque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm fiammantia lumina torquens
Semper in erectum fpargit fua tela

per
orbes

195 Impiger, & pronos nunquam collimat ad ictus Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret, San&táque simplicitas, nam quò tua candida virtus ? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, Æthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum ; Heroúmque animas inter, divósque perennes, 205 Æthereos haurit latices & gaudia potat Ore facro. Quin tu cæli post jura recepta Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris, Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis Diodotus, quo te divino nomine cuncti

210 Cælicolæ nôrint, fylvisque vocabere Damon. Quòd tibi purpureus pudor, & fine labe juventus Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas, En etiam tibi virginei servantur honores; Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona, 215 Lätáque frondentis geftans umbracula palmæ Æternum perages immortales hymenäos; Cantus ubi, choreisque furit lyra mista beatis, F.fta Sionæó bácchantur & Orgia thyrso,

Jan.

,

Jan. 23, 3646.
A D JO ANNE M ROU SI U M,

OXONIENSIS ACADEMIÆ BIBLIOTHECARIUM.
De libro Poematum amisso, quem ille fibi denuo mitti

poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica
reponeret, Ode.

Strophe I.
EMELLE cultu fimplici gaudens liber,

Fronde licet geminâ,
Munditiéque nitens non operosa,
Quam manus attulit
Juvenilis olim,

$
Sedula tamen haud nimii poetæ ;
Dum
vagus

Ausonias nunc per umbras,
Nunc Britannica per vireta lufit
Insons populi, barbitoque devius
Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos
Vicinis, & humum vix tetigit pede;

Antistrophie.
Quis te, parve liber, quis te fratribus
Subduxit reliquis dolo?
Cum tu missus ab urbe,

IS
Docto jugiter obsecrante amico,
Illustre tendebas iter.
Thamesis ad incunabula
Cærulei patris,

Fontes

IO.

U 4

30

296 M 1LTON Ι. Ρ Ο Ε Μ Α Τ Α.
Fontes ubi limpidi
Aonidum, thyasusque facer
Orbi notus per immensos
Temporum lapsus redeunte colo,
Celeberque futurus in ævum;

Strophe 2.
Modò quis deus, aut editus deo

25
Pristinam gentis miferatus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,
Almaque revocet studia fanctus,
Et relegatas fine fede Musas
Jam penè totis finibus Angligenûm;
Immundasque volucres
Unguibus imminentes
Figat Apollineâ pharetra,
Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo.

Antistrophe.
Quin tu, libelle, nuntii licet malâ
Fide, vel ofcitantiâ
Semel erraveris agmine fratrum,
Seu quis te teneat specus.
Seu qua te latebra, forfan unde vili
Callo teréris institoris insulsi,
Lätare felix, en iterum tibi
Spes nova fulget poffe profundam
Fugere Lethen, vehique superam

45 In Jovis aulam remige pennâ;

Strophe 3.

35

Strophe 3.
Nam te Roüfius fui
Optat peculî, numeróque justo
Sibi pollicitum queritur abeffe,
Rogatque venias ille cujus inclyta
Sunt data virûm monumenta curæ :
Téque adytis etiam facris
Voluit reponi, quibus & ipfe præfidet
Æternorum operum custos fidelis,
Quæstorque gazze nobilioris,
Quàm cui præfuit lön
Clarus Erechtheides
Opulenta dei per templa parentis
Fulvofque tripodas, donaque Delphica,
Ion Actæâ genitus Creüsâ.

55

60

Antistrophe.
Ergo tu vifere lucos
Musarum ibis amanos,
Diamque Phæbi rursus ibis in domum,
Oxoniâ

quam

valle colit
Delo pofthabitâ,
Bifidòque Parnaffi jugo :
Ibis honestus,
Poftquam egregiam tu quoque fortem
Nactus abis, dextri prece follicitatus amici.
Illic legéris inter alta nomina
Authorum, Graiæ fimul & Latinze
Antiqua gentis lumina, & verum decus.

Epodos.
Vos tandem haud vacui mei labores,
Quicquid hoc fterile fudit ingenium,
Jam ferò placidam fperare jubeo

75
Përfunétam invidiâ requiem, sede que beatas-
Quas bonus Hermes
Et tutela dabit folers Roüsi,
Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longe
Turba legentum prava facesset ;

80
At ultimi nepotes,
Et cordatior ætas
Judicia rebus æquiora forsitan
Adhibebit integro sini.
Tum livore sepulto,

85
Si quid meremur sana pofteritas fciet
Roüsio favente.

Ode tribus conftat Strophis, totidémque Antiftrophis, unâ demum Epodo clausis, quas, tametfi omnes nec versuum numero, nec certis ubique colis exactè respondeant, ita tamen secuiinus, commodè legendi potiùs, quàm ad antiquos concinendi modos rationem spectantes. Alioquin hoc genus rectiùs fortaffe dici monoftrophicum debuerat. Metra partim sunt rata oxéon, partim dubenvulva. Phaleucia quæ funt Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in fecundo loco Catullus ad libitum fecit:

Ad