Krekelzangen, Част 1

Предна корица
Immerzeel, 1822

Между кориците на книгата

Други издания - Преглед на всички

Често срещани думи и фрази

Популярни откъси

Страница 197 - Our portion is not large indeed ; But then how little do we need ! For nature's calls are few ; In this the art of living lies, To want no more than may suffice, And make that little do.
Страница 133 - t maatgeluid. Zelfs der Eumentden slangen Rusten van haar 't hoofd te omprangen , Storten geenen zwadder uit. Dan vergeet zich in 't verrukken Zelfs Prometheus arendsbeet, Tantalus versmachtend leed , By 't vervoerend vingerdrukken : En Orions reuzentred Weet van lynxen langs de bergen Noch van Leeuwen op te tergen, Door die tooverkracht verplet. Dichtkunst...
Страница 181 - t Geloof behoort niet aan de Reden ; Het werkt en wortelt in 't gemoed ; En Hy, de Hoorder der gebeden, Zal 't kiemend zaadtjen niet vertreden , Al trapt gy 't , Monsters , met den voet. Ik die hem heb in 't hart gelezen , Ik dankte God voor 't geen die wrocht, En juichte, hem een vriend te wezen Die op zijn boezem werken mocht. Hy zag door 't web der Ongodisten; Hy , 't dwaze van hun trotschheid in ; En, in den wensch zijns harten, Christen...
Страница 97 - t stoflijk beeld in 't zintuig aangetogen, Met barenskracht van 't bruischend driftgewoel In luchtgezweep aan 't vol gemoed ontvlogen; Die Taal sluit meer, meer ziel, meer wijsheid in, Dan Platoos school, dan heel Atheen bevatten; Houdt Waarheid, ja, en echten hemelzin, En 't inbegrip der ons verleende schatten. Ken, stervling, ken geheel uw ziel in haar! Zy maakt u mensch; in haar berust uw Wezen. Neem in uw spraak uw eigen zelfheid waar! Leer daar u-zelf, leer daar uw God in lezen. Leer daar 't...
Страница 51 - Geen wil , geen eigen zin ! Geen wareldweelde , schat , of eer. In GOD is 't al wat IK begeer , Is al , wat IK bemin...
Страница 199 - Nu hangen de bladen en storten in 't stof, Tot speeltuig der stormen, Tot aas van de wormen, Tot schaamte van d' op haar zoo pralenden Hof. Toen zogen haar knopjens De lavende dropjens , Tot parels geronnen uit hemelschen daauw : Nu missen zy kleuren, En spreiden geen geuren, Eer de avond de velden nog wikkelt in 't grnamv.
Страница 40 - En waardig dat uw voet , uw voetstap , 't overdekk' ; Een plekjen, waar geen distelstruiken Maar bloemen voor uw zool ontluiken ; Een nooit door bloed beplasten plek. Dan ach ! wat smeek , wat durf ik smeeken ! Waar weiden geest of oogen heen , Waar 't bloed niet vloeit, de tranen leken, De menschlijkheid niet stikt in 't reddingloos geween ? Van, waar in 't hoogste Noord vertrokken, De...
Страница 46 - Lierzang , welke , deze zelfde woorden ten opschrift voerende , aldus aanvangt: Wanneer ik , nog een teder kind , In 't eenzaam van den hof, Meer mijmerziek dan speelsgezind , Het hoofdhair zwierende in den wind, Een somber plaatsjen trof; Dan greep my soms eene ijzing aan , Wanneer ik de oogcn sloeg Op de intree van de levensbaan Die 'k eens als Jongling in moest gaan , En naar bestemming vroeg. « Dan zag ik als met afschrik rond Op elken levensstand; En...
Страница 98 - t vaste spoor waarin de tijden rennen. Zie alles beeld, en spiegling, en verband; In 't leefloos stof, den indruk van het leven; En voel den Geest die in uw boezem spant, Om uit uw' val weer hemelwaart te streven.
Страница 181 - t uiterlijk gebaren, En niet op 't innig hartgevoel! Die eens om Jezus heéft gegeven , . Die stervend omgrijpt naar zijn hand, Dien zal zijn Heiland niet ontzweven, Maar doen hem 't Godlijk woord gestand. 't Geloof behoort niet aan de Reden ; Het werkt en wortelt in 't gemoed ; En Hy, de Hoorder der gebeden, Zal 't kiemend zaadtjen niet vertreden , Al trapt gy 't , Monsters...

Библиография