Графични страници
PDF файл
ePub

Empedotes, "Αρκτου, ποσὶν δὲ τὸδε παρθένος κυρείς
Ἔχουσα λαμπρόν χειρὶ Δήμητρος σάχυνα
Μεταξὺ δ ̓ ἄκρων τῶν δὲ κυκλοῦται τύποις.
«Ωμου μὲν ἀρκτούροιο δεξιοῦ πέλας
Στέφανος, υπερθέν τ ̓ ὄφιος, ὃν φέρει χερὶ
Οφιούχος, άρκτου δ ̓ ἐν κυκλούμενος ποσὶν
Οπισθίοις ἐν βήμασιν κείται λέων.
Μέσαις δὲ θεριναῖς ἐν τροπαΐσι καρκίνος
Διδύμοις ένερθεν προθίων κείται ποδῶν.
Κεφαλὴν δ ̓ ἐπ ̓ αὐτὴν ἁρματελάτης, ποδὶ
Ταύρου κέρατι τα δεξιῷ σηρίζεται.
Λαιῷ δ ̓ ἐν ᾧμῳ Ζηνὸς ἄιξ ἐσι τροφὸς,
Ην αὐτὸς ἄκροις ἐγκαθίδρυσεν καλῶς
Θρόνων κρατήτας οὐρανὸ σκηπτουχίας.
Ἔριφος δὲ ταύτης νέρθεν είληχεν τόπον
Καρποῦ κατ ̓ ἄκρας χειρὸς ἡνιοςρόφου
Αρκτου δε μικρᾶς ἐς τὸν ἔχατον πόδια
Κηφεύς τριγώνου τάξιν ἐξεργάζεται.
Ορνίθα χειρὶ δεξιά πηρώμενος.

[ocr errors]

Πτέρυγα δ ̓ ὑπ' αὐτὴν ἵππος ἐθύνει πόδα,
Μέσαις γε χώραις, ἰχθύων, ὁρώμενος.
Αςρων δὲ τῶν πρὶν τῶν τε νῦν εἰρημένων,
“Οδ' εξικνεῖται καὶ πεπλήρωται, τόπος.
Εμπροσθε κείται Κασσιέπεια Κηφέως,
Αυτό θ' ὁ Περσεὺς ὠκύς ἐπ ̓ ἅρπην ἔχων,
Πόδας τιθεὶς νώτοισιν αρματηλάτου.
Ιππῳ συνάπτους Ανδρομέδα τὸν κρᾶτ ̓ ἔχει
Τὸν αὐτὸν ἵππου γασρὶ κοινὸν ἀσέρα.
Μεταξὺ δ ̓ ὄρνιθός τε τὸ τ ̓ ἐν γούνασι
Λύρα τέτακται πρὸς μέσον δὲ τούμπαλιν
Προς αντολάς τε τῶν δὲ Δελφίνων δέμας.
Ιππου τε κεφαλὴ πλησίον, φαντάζεται.
γδως χέοντα δὲ ὑπερθεν, αιγόκερως ἔχει
Ουραν παρ' αὐτὴν, εξικνούμενος κάρα.

Δελ

Δελφὶς δ' ύπερθεν, οἰεὸς, αἰετός θ' ὁμοῦ.

Αυτός, δράκοντα, δ ̓, ἐν διπλαῖς χερσὶ κρατῶν
φιουχός έσιν, ἀλλὰ όρα δε γε καρα
Στεφάνω συνάπτειν, νέρθεν ἐξικνούμενος.
Τούτοις μὲν οὖν βόρειος ώριςαι τόπος.
Τὸ πρὸς νότον δὲ τήνδε τὴν τάξιν κρατεῖ,
Ὑπ ̓ αὐτὸν κέντρον Σκορπίου, βωμὸς τέως.
Χηλαῖς δ ̓ ὑπ' αὐταῖς, Σκορπίου τι σώματα
Τα πρόε Κενταύροιο φαίνεται μέλη.
Νέρθεν χεροῖν δὲ τῇδε θηρίου δέμας.
Ἐμπροσθίοιν δὲ τοξότου χεροῖν ὑπο
Δινωτὸς ἄφρων κύκλος ἀμφελίσσεται.
Ενθεν δὲ ἄλλος κύκλος ὃς κικλήσκεται
Ὁ νότιος, ἰχθύς τ' ἄλλος ἐπ ̓ ὁρώμενος,
Ὕδρα δ ̓ ὑπ' αὐτὴν παρθένον λέοντά τε
Μέσον, πρὸς αὐτὸν κάρκινον δὲ, κρᾶτ' ἔχει
Ουρὰν δὲ; Κενταύρα πρὸς ὀπισθίους πόδας
Καμπαῖς δ ̓ ὑπ' αὐταῖς, ἐςὶν ἔνσημος μάλα
Κρατὴς, κόραξ τε, πρὸς τα Κενταύρου μέλη.
Ἴδοις δ ̓ ἄν, Ωρίωνος ἐξ ἀρισερῶν,
Ποταμόν· ποσὶ θ ̓ ὑπ ̓ αὐτοῖσιν, ὠκύπουν λαγών,
Ος λαμπρὸν αὐγαῖς σείριον φεύγει κύνα,
Κυνός δ ̓ ὀπισθίοις πελάζεται ποσὶ,
Πηδάλιον αςής τ' ἐξαναςράπτον φλογί
Μέλεσι συνάπτει· καὶ πεπλήροται τόπος.
Ταύρου δὲ δεινὸν πρὸς πόδ ̓ ἐντείνων χέρα
Λαμπροῖς ἐν ἄσροις λαμπρὸς Ωρίων μέγας,
Διδύμοισι προτείνει χαρα δεξιόμενος
Προκύων δὲ, χειρὸς δεξιᾶς ἐςιν πέλας,
Κρίος θ' υπ' αὐτὸν, ἰχθύων τε σώματα.
Παρ' οὓς ἵκνειται κῆτος· ἐν πρώτοισι δὲ
Σύνδεσμον ἰχθὺς κοινὸν ἔχον αςήρα.
Τοιάδε τάξει χηματίζοντ ̓ ἀςέρες,
Θεῶν βροτοῖσι τὴν χάριν δωρουμένων.

Empedokles

[blocks in formation]

1

mpesofles, Ειτ ̓ οὖν ἀμήτης Πάλλας ὥρισε βροτοῖς, Ειθ ̓ ἥλιος τηλεπὸν ἀσέρων θέσιν,

[merged small][merged small][ocr errors][merged small]

Aratus.

Diefer Dichter lebte zu Anfange des 38ften Jahrhunderts, und war aus Solis, dem nachherigen Pompejspolis, in Cilicien gebürtig. Ihn veranlaßte der macedonische Kdnig Antigonus zu dem astronomischen, und zum Theil astros logischen Gedichte, Phaenomena, welches wir noch von ihm haben, und woson, außer dem Germanikus Cåsar und Avienus, auch Cicero in seiner frühen Jugend eine lateiniz sche Uebersehung in Versen verfertigte, wovon nur noch einzelne Bruchstücke da sind. Es fehlt auch diesem Gedichte Den meisten Werth

an Belebung und Mannichfaltigkeit.
hat der hier folgende Eingang deffelben. Von der unten stes
henden lateinischen Uebersehung sind nur die mit Kursiv schrift
gedruckten wenigen Stellen vom Cicero; das Uebrige ift vom
Grotius ergänzt.

PHAENOMENA, v. 1. ff.

Uratus.

Ἐκ Διὸς ἀρχώμεθα, τὸν οὐδέποτ ̓ ἄνδρες ἐῶμεν
Αῤῥητον μεσαὶ δὲ Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί.
Πᾶσαι δ ̓ ἀνθρώπων αγοραί· μεσὴ δὲ θάλασσα,
Καὶ λιμνύες· πάντη δὲ Διὸς κεχρήμεθα πάντες.
Τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν· ὁ δ ̓ ἤπιος ἀνθρώποισι
Δηξιά σημαίνει, λαός δ' ἐπὶ ἔργον ἐγείρει.

MI

Ab Tove Mufarum primordia: femper in ore Plurimus ille hominum eft, qui compita numine

magno

Conciliumque virûm complet, pelagusque profun-
dum,

Et pelagi portus. Fruimur Jove, et utimur omnes.
Nos genus illius; nobis ille omine laeto,

Dextera praefignat, populumque laboribus urget,

Con

2Iratus.

Μιμνήσκων βιότοιο, λέγει δ' ότε βῶλος κρίση
Βεσὶ τὲ καὶ μακέλησι λέγει δ' ὅτε δεξιας ώρας,
Καὶ φυτὰ γυρῶσαι, καὶ σπέρματα πάντα βαλέθαι.
*Αυτὸς γὰρ τάγε σήματ' ἐν οὐρανῶ ἐςήριξεν,
Αερα διακρίνας. ἐσκέψατο δ ̓ εἰς ἐνιαυτὸν
Ασέρας οἵ κε μάλιςα τετυγμένα σημαίνοιεν
Ανδράσιν ὡραίων, όφρ' ἔμπεδα πάντα φύωνται.
Τῷ μιν αεὶ πρῶτόν τε καὶ ἔςατον ἱλάσκονται.
Χαῖρε πάτερ, μέγα θαῦμα, μέγ ̓ ἀνθρώποισιν ὄνειας,
Αυτός καὶ προτέρη γενεή. Χαίροιτε δὲ Μοῦσαι,
Μειλίχιας μάλα πᾶσαι· ἐμοὶ γε μὲν ἀπέρας εἰπεῖν
Ει, θέμις ευχομένῳ, τεκμήρατε πᾶσαν αοιδήν,

Οι μὲν ὁμῶς πολέες τε, καὶ ἄλλυδις ἄλλοι ἐόντες,
Ουρανῶ· ἕλκονται πάντ' ήματα συνεχές αιεί.
Αυταρ όγ ̓ οὐδ ̓ ὀλίγον μετανίσπεται, ἀλλὰ μάλ' αύτως.

Αξων

Confulat ut vitae: quando fit terra ligoni
Aptior, aut bubus, monet, et quo tempore par fit
Aut ferere, aut feptas lymphis afpergere plantas.
Ipfe etiam in magno defixit lumina mundo,

Ordine quaeque fuo, atque in totum providus an

num

Aftra dedit, quae nos moneant, qua quaelibet
hora

Apta geri, certa nafcantur vt omnia lege.
Idem ergo primus placatur, et ultimus idem.
Magne pater, magnum mortalibus incrementum,
Progenies prior, et dulces ante omnia Mufae,
Cuncti una falvete mihi, et dum fidera canto,
Si ius fasque finunt, longum deducite carmen.
Caetera labuntur celeri coeleftia motu,
Cum coeloque fimul noctesque diesque feruntur;
Axis at immotus nunquam veftigia mutat,

Sed

« ПредишнаНапред »