Fiet Aristarchus, nec dicet, cur ego amicum Offendam in nugis? Ha nuga seria ducent In mala derisum semel exceptumque sinistrè. Ut mala quem scabies, aut morbus regius urget, Aut fanaticus error, et iracunda Diana; 450 Nao heide hir, por poupar os meus amigos, Que por tao pouco he lastima afligilos. Tais bagatellas muito prejudicao; 710 Se ao publico se expõe provocao riso. Como quem foge a peste, e que se aparta De hum homem ja tocado do contagio: 715 Como quem teme as furias, que perseguem, Aquelles, que os remorsos desatinaõ. Qual se desvia de hum, que perde o senço E que incurso na colera de Hecate Maniaco labuta entre phantasmas; Tais se retirao racionais humanos De quem toma a paxaõ de fazer versos. Os rapazes porem, na rua o seguem E delle zombaõ sem maior cautélla 720 725 Clamet, Io cives; non sit qui tollere curret. Si quis curret opem ferre, et demittere funem; Qui scis, an prudens huc se dejecerit, atque Servari nolit? dicam. Siculique poëtæ Narrabo interitum. Deus immortalis haberi 460 Dum cupit Empedocles, ardentem frigidus Ætnam Insiluit. Sit jus, liceatque perire poëtis. 466 Invitum qui servat, idem facit occidenti. Nec semel hoc fecit; nec si retractus erit, jam Fiet homo, et ponet famosæ mortis amorem. Qual caçador que espera apanhar merlos Por mais que exclame,... Cidadãos socorro! 730 Deichaio, la ficar. Pois se quizerem Huma corda lançar-lhe por piedade Eu dicera, quem sabe, se elle mesmo Quer que o tirem de lá? e se esse salto Nao foi deliberado, heroico empenho. . . . 735 De morrer sem disêr adeus á gente. Se quiz morrer, salvalo, he darlhe a morte. Escorregou mil veses, naõ he esta A primeira; se o tiraõ deste passo Nem por isso, a mania hade passar-lhe; E quem sabe este mal donde lhe nasce? Se profanou de hum pai as frias cinzas 745 Nec satis apparet, cur versus factitet: utrum Minxerit in patrios cineres, an triste bidental Moverit incestus: certè furit, ac velut ursus, Objectos caveæ valuit si frangere clathros, 470 Indoctum doctumque fugat recitator acerbus. Quem verò aripuit, tenet occiditque legendo 475 Non missura cutem nisi plena cruoris hirudo. |