RECTE STATUIT BAXTERUS DE
SOMNIORUM PHÆNOMENIS.

CUM nox tellurem fufcis amplectitur alis,
Mabba atomos jungit celeres, et vecta per auras
Inchoat affuetos fimulatrix regia ludos.

Huic auriga culex tortum quatit ufque flagellum,
Acceleratque fugam tardis; retinacula currûs
Erucæ funt texta levis, radiique rotarum
Cruscula areneoli; currus, quem dente fciurus
Finxerat e coryli fructu, primæva vetuftas

Hunc Mabbæ artificem memorat: fub nocte filenti
Hoc inftructa modo egreditur, neque cernitur ulli.
Nonnunquam leviter cerebrum perftringit Amantis ;
Somniat ille faces jaculari et vulnera ocellos,
Malarum labrique rofas, perfufaque collo
Lilia mox Medici digitos titillat, avarus
Mercedis dextram qui pandit, et acriter aurum
Ter captat; ter vana manus eludit imago.
Nunc quoque fopita demulcet labra Puellæ ;
Somniat illa procum, pulvinoque ofcula libans
Abfens abfentem teneris amplectitur ulnis;
Væ tibi, fi Lemurum videat Regina colorem
Mentitum fuco, vultufque ex arte nitentes!
Præcipites aget ira manus, lacerabit acuto

Vngue genas, fimul amiffà dulcedine fomni,
Ofculaque, et tenues vanefcit amator in auras.
Ampla Sacerdotis nonnunquam tranfvolat ora;
Continuo roftrum confcendens Hic thema trinas
Dividet in partes, exponendoque laborat,
Vel vigilem credas, adeo dormitat. Ad aures
Militis hinc migrat; turbatur imagine belli
Fortis eques, gemitufque audit,ftrepitusque,tubasque,
Exilit, et paulum trepidans, infomnia diris
Devovet, in lecto prolabitur,-obdormifcit.
Nunc Rabulam palmâ mulcet, qui litibus aptus,
Defenforis agit caufam, actorifque peritus,
Innectenfque moras ad finem decipit ambos.
Sin cafu vifat facilis regina Poetam,

Hunc fibi plaudentem deludit amabilis error,
Et riguos fontes, et amænos fomniat hortos;
Cum vero vigil ille domum exploraverit omnem,
Viderit et triftis quam fit fibi curta fupellex,
Quam vellet femper dormire !-Volubilis inde
Judices invehitur trans nafum, et naribus illi
Emuncto fubolet caufa. Interdum Dea feffo.
Blanditur Servo, qui libertate vagatur,

Exultans redit ad patriam carofque penates,
Et gremio uxoris longis amplexibus hæret.
Deinde rotâ ftrepitante fremit per colla Tyranni ;
Umbrarum ante oculos furgit chorus, improbus orco

Quas

( 185 )

Quas dedit infontes ; furiis agitatur acerbis
Confcia mens, lectoque quies fimul exulat. Inde
Si currus flectat, placidiffima munera fomni
Quà carpit Sceleris Purus; non territus ille
Spectrorum eft cætu, et furiarum ultricibus iris,
Sed molli potitur requie, aut fi fomniat umbræ
Delectant oculos gratæ; prædulcis imago
Virtutis reficit mentem, et tellure relictâ
Radit iter liquidum cæli, fruiturque deorum
Colloquio felix. O Tu! quicunque beatum
Te velis, et tuto tranquillum carpere fomnum;
I, pete, quo virtus ducit! ne vindice curru
Mabba ferox inftet, vexentque cubilia curæ.
I, pete, quo virtus ducet! te numine molli
Mabba teget, radetque levi tua pectora curru.

In Comitiis Pofteribus, Apr. 5, 1753

CARMINA

CARMINA AD NOBILISSUM THOMAM HOLLES DUCEM DE NEWCASTLE INSCRIPTA, CUM

ACADEMIAM CANTABRIGIENSEM BIBLIOTHE

CÆ RESTITUENDÆ CAUSA INVISERET.

DE

Prid. Kalend. Maias, 1755.

REGE.

AUGUSTUS, Artium usque fautor optimus,

Hic monia haud inaufpicato numine
Condi imperavit confecrata literis,
Eo nitore & partium elegantiâ,
Ut invidenda fint vel illis Edibus
Quæ fæculorum voce comprobantium
Præ cæteris fuperbiunt, juftiffima
Romæ recentis & vetuftæ gloria.
Nec his fupellex digna deerit moenibus,
Et Vaticanæ, Bodleanæque æmula ;
Id Ille abundé caverat, noviffimus
Dedit volenti jura qui Britanniæ.
Brunfvichianis fcilicet fanctiffimum eft
Legefque tutari & fovere Literas.

AD

AD CANCELLARIU

Tu, qui doctas Cami feliciter artes Protegis, Aonii duxque decufque chori, Quod Domus incipiat tam læto hæc omine

Quæ nec Bodleio cedat, id omne tuum e Munera dant numerofa manus procerum trumque,

Exemplo & monitis exftimulata tuis. Perge fovere Artes, nec vanum urgere labor Tam pulchrum pulchrè Mufa rependet of Hæc moles quanquam ipfa ruet; mon Camenæ

Quæ condent, nullo funt ruitura die.