CANTICO DE ZACHARIAS. S. Lucas, cap. 1. (1) Benedictus Dominus Deus Israel, quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suæ. (2) Et erexit cornu salutis nobis, in domo David pueri sui. (3) Sicul locutus est per os sanc SENHOR Bemditto sejas! pois para salvar-nos O mundo ingrato, o mundo delinquente. E segundo as palavras proferidas torum, qui à sæculo sunt Prophe- Pela bocca de teus sanctos Prophetas, tarum ejus. (4) Salutem ex inimicis nostris; et de manu omnium qui oderunt nos. Que nos tempos antigos confortavam Prometteste livrar-nos de inimigos, que nos tinham odio libertar-nos ; (5) Ad faciendam misericordiam Recordando a alliança que fizeste, Com seus dons preciosos consolar-nos. cum Patribus nostris: et memorari testamenti sui sancti. (6) Jusjurandum, quod juravit ad Abraham l'atrem nostrum: da turum se nobis. O juramento sancto com que honraste A tua immensa idéa no futuro A fim que, já libertos d'inimigos, Certos fossemos qu' indo progredindo Na estrada da justiça e sanctidade, Foramos sem temor a Deos servindo. Sempre em sua presença deleitados, E tu, Menino illustre, hão de chamar-te Para ensinar ás gentes a sciencia Do alto o Sol que nasce nos envia Vens para allumiar a quem habita Nas tenebras da morte; nossos passos Guiar á doce paz, onde as veredas Não obstruem da terra os embaraços. (7) Ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati, serviamus illi. (8) In sanctitate et justitia co. ram ipso: omnibus diebus nostris. (9) Et tu, puer, Propheta Altissimi vocaberis; præbis enim ante faciem Domini parare vias ejus. (10) Ad dandam scientiam salulis plebi ejus: in remissionem peccatorum eorum. (11) Per viscera misericordiæ Dei nostri in quibus visitavit nos, oriens ex alto. (12) Illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent: ad dirigendos nostros in viam pa cis. ESPIRITO HYMNO. SPIRITO Sancto, acode! E da tua luz celeste Soltando raios piedosos, Pae carinhoso dos pobres, Vem, Consolador supremo, És no trabalho descanço, És no pranto doce allivio Suave origem do bem! Digna-te encher nossos peitos, Veni, Sancle Spiritus, Et emitte cœlitus Lucis tue radium Veni, Pater pauperum, Veni, dator munerum, Yeni, lumen cordium. Consolator optime, Dulcis hospes animæ, Duloe refrigerium. In labore requies, In astu temperies, In fletu solatium. O lux beatissima! Reple cordis intima Tuorum fidelium. Flecte quod est rigidum ; Fove quod est frigidum; Rege quod est devium. Da tuis fidelibus In te confidentibus Sacrum seplenarium. Da virtutis merilum, Da salutis exitum, O que ha de dureza abranda, Os sette dons, com que alentas Por virtudes merecidas, Dá-lhe um fim que os leve aos Ceos; Que aos bons promettes, meu Deos. HYMNO DE SANTO AMBROSIO E SANTO AGOSTINHO. Te Deum laudamus: te Domi num confitemur. A TI, ó Deos excelso, a ti louvamos: Te æternum Patrem omnis ter- A ti, eterno Pae omnipotente, ra veneralur. Adora a terra inteira reverente. Tibi omnes Angeli, tibi Cali As celestes Essencias, que abrazadas et universæ Potestates, Enchem de amor as célicas moradas, Tibi Cherubim et Seraphim in Seraphins, Cherubins, Thronos brilhantes cessabili voce proclamant : Te proclamam com vozes incessantes: SANCTO, SANCTO, SANCTISSIMA DEIDADE. Da gloria tua a pompa, a magestade Enche da terra e ceos o ambito ingente. SANCTUS, SANCTUS, SAN CTUS DOMINUS, DEUS SA. BAOTH. Pleni sunt cæli et terra magestatis gloriæ tuæ. Te gloriosus Apostolorum cho- O coro dos Apostolos fulgente Bemdiz teu sancto Nome, ó Deos immenso: Te Prophetarum laudabilis nu- Os Prophetas, que rasgam o véo denso merus, |