[82] III. Beatior Cicada, Qua te referre formâ, Incontinenter annum. IV. Te nulla Lux relinquit, Te nulla nox revifit, Non Mufica vacantem, Curifve non folutum : Quin amplies canendo, Quin amplies fruendo, Etatulam, vel omni, Quam nos Homunciones Abfumimus querendo, Etate longiorem. SOLI SOLITUDO REGIA. Richmondienfis. Iquis ufpiam angulus, Vel in receffu fylvulæ vel horti Sit, ô! fit illic, hospitâ fub umbrâ, Grata Regibus Quies. Sub hac parumper agmen Aulicorum Ufque & ufque fupplicum, Sub hac moleftas gratulationes Confluentium undique Refugerint: tum veriùs beati, Quando tadium imperî Semoverint, onufque dignitatis. Grande quid vel aureum Confpexeris? nec illud eft, nec illud, Prudentiâ fed rite temperatum Pectus, & fui potens Augufta mens, felix, abunde felix, In filentio cafa. Nec His, fuperbi quos juvant tumultus, Invidete cellulam : Fruantur, æquum eft, hac brevi quiete, HYMNUS PASCHALIS. 2 UEM præferebas, horror ubi tuus, O Orce, nondum funeribus fatur? Victoria, quas jactitabas, O ubi funt, avidum Sepulchrum ? Mors & Sepulchrum, cedite; cedite, Mutua Mutua Benevolentia primaria P Lex Naturæ eft. SER Libya Androcles ficcas errabat arenas, Qui vagus iratum fugerat exul Herum. Laffato tandem, fractoque labore viarum, Ad fcopuli patuit cæca caverna latus. Hanc fubit; & placida dederat vix membra quieti, Cùm fubitò immanis rugit ad antra Leo : Ille pedem attollens læfum, & miferabile murmur Edens, qua poterat voce, precatur opem. Perculfus novitate rei incertufque timore, Vix tandem tremulas admovet Erro manus: Continuò dolor omnis abit, teter fluit humor; Nec crudos dubitat participare cibos. Quis tamen ifta ferat deferta tædia vita! Et patrios ftatuit rurfus adire Lares.. Quid verò perculfi animis ftupuêre Quirites? Unius Natura opus eft; ea fola furorem Cantabrigiæ, in Comitiis prioribus, 1719. AD |