Графични страници
PDF файл
ePub

[Fac-simile of the title-page of the first edition of the Harmony of the Reformed Creeds.]

HARMONIA

CONFESSIONVM

FIDEI,

Orthodoxarum, & Reformatarum Ecclefiarum, quæ in præcipuis quibufque Europa Regnis, Nationibus, & Prouinciis, facram Euangelij doctrinam purè profitentur: quarum catalogum & ordinem fequentes paginæ indicabunt.

Additæ funt ad calcem breuifsimæ obferuationes: quibus, tum illuftrantur obfcura, tum quæ in fpeciem pugnare inter fe videri poffunt, perspicuè, atque modeftifsimè conciliantur: & fi quæ adhuc controuerfa manent, Syncerè indicantur.

Quæ omnia, Ecclefiarum Gallicarum, & Belgicarum nomine, fubiiciuntur libero & prudenti reliquarum omnium, iudicio.

[graphic][merged small]

[Fac-simile of first page of Preface.]

PRAEFATIO NOMI

NE ECCLESIARVM GALLI-
CARVM E T BELGICARVM, QUÆ
Reformationem Euangelicam

profitentur.

[graphic]

RÆCLAR E quodam loco dicit Ambrofius, Inter feruos Chrifti contentio non debet effe, fed collatio. Quum enim fit ca mentis humanæ hebetudo in rebus præfertim diuinis, vt res alioqui maximè claras fæpe per

fpicere non pofsimus, quin ex mutua ovoя, & amica fraternage difceptatione plurimum lucis affequamur, negari nullo modo poteft. Imprim'fque illud vtile & neceffarium videtur alios ab aliis acui, vt quæ fingulis Ecclefiæ membris priuatim Dominus contulit, ea ad totius corporis commodum communicentur, &, omni depofito finistro affectu, Christus, qui eft patris Sapientia, vnicus magister ac Ecclefiæ doctor audiatur: vtqe eft pacis princeps, ita fuo fpiritu noftros animos conglutinet, vt, fi fieri poffit, in Domino vnum idémque omnes fentiamus. Conten dere verò, rixari, & ferociter ac proteruè digladiari, tantùm abeft vt deceat à Deo inftitutos homines, vt ne modeftis aut humanis quide coueniat. Quòd fi in omnibus, vel etia minimis vitæ hu * ij

ARTICULI SIVE CONCLUSIONES LXVII. H. ZWINGLII.

A.D. 1523.

THE SIXTY-SEVEN ARTICLES OR CONCLUSIONS OF ULRICH ZWINGLI.

[These Theses of Ulrich Zwingli (1484–1531) were publicly discussed and successfully defended at the religious conference in Zurich, Jan. 29, 1523, and prepared the way for the introduction of the Reformation in German Switzerland. They exhibit the first creed of the Reformed Churches (seven years older than the Lutheran Confession of Augsburg). Their form, consisting of brief, concise propositions, is much better adapted for a creed than the lengthy argumentative discussions of many later and more authoritative confessions. They never acquired a strictly symbolical authority, not even in Zurich, but may justly claim a place in this Collection on the ground of their historical importance. We give the original in High-German, with some of the old readings in foot-notes, together with the Latin translation (instead of the less intelligible Swiss dialect in which Zwingli wrote them, and which is reproduced by Niemeyer, pp. 1 sqq.). For an abridgment in English, see the History of Creeds, Vol. I. pp. 363 sqq.]

Diese nachbestimmten sieben und sechszig Artikel und Meinungen bekenne ich Huldrich Zwingly in der löblichen Stadt Zürich gepredigt zu haben aus Grund der Schrift, die Geóπvevorog (d. i. von Gott eingegeben1) heißt, und erbiete mich, mit ihr genannte Artikel zu beschirmen und zu erobern, und wenn ich jetzt berührte Schrift nicht recht verstünde, mich besfern Verstandes, doch aus ehegedachter Schrift, berichten zu lassen.

I. Alle, welche sagen, das Evangelium sei nichts3 ohne die Bewährung der Kirche, irren, und schmähen Gott.

ELENCHUS ARTICULORUM

IN DISPUTATIONEM PRIMAM PRO

MULGATORUM

AB

HULDRICO ZWINGLIO.

I. Quicunque Evangelion nihil esse dicunt, nisi ecclesiæ calculus et adprobatio accedat, errant, et Deum blasphemant.

II. Die Summe des Evangeliums II. Summa Evangelii est, quod ist, daß unser Herr Jesus Christus, Christus Filius Dei vivi notefecit wahrer Gottessohn, uns den Willen nobis voluntatem Patris cœlestis, seines himmlischen Vaters kund gethan, et quod innocentia sua nos de und uns mit seiner Unschuld vom Tode erlöset und Gott versöhnet hat.

III. Daher ist Christus der alleinige Weg zur Seligkeit Aller, die je waren, sind und sein werden.

morte æterna redemit, et Deo reconciliavit.

III. Hinc sequitur Christum esse unicam viam ad salutem omnium, qui fuerunt, sunt et erunt.

IV. Wer eine andere Thür sucht IV. Quicunque aliud ostium vel

1 pugesprochen.

* entbeüt.

ງ 3 nüt.

oder zeigt, der irrt, ja, ist ein Seelen- quærit vel ostendit, errat; quin mörder und ein Dieb. animarum latro est et fur.

V. Daher Alle, die andere Lehre dem Evangelium gleich oder höher achten,' irren, und wissen nicht, was Evangelium ist.

VI. Denn Christus Jesus ist der Wegführer und Hauptmann, dem ganzen menschlichen Geschlechte von Gott verheißen und gegeben :3

VII. Daß er ein ewiges Heil und Haupt sei aller Gläubigen, die sein Leib sind, der aber todt ist und nichts vermag ohne ihn.

V. Quicunque ergo alias doctrinas Evangelio vel æquant vel præferunt, errant, nec intelligunt quid sit Evangelion.

VI. Nam Christus Jesus dux est et imperator, a Deo toti generi humano et promissus et præsti

tus:

VII. Ut sit ipse salus et caput omnium credentium, qui corpus eius sunt, quod quidem absque ipso mortuum est, et nihil potest.

VIII. Ex his sequitur, quod omnes, qui in isto capite vivunt, sunt membra et Filii Dei.

Et

VIII. Daraus folgt, zuerst, daß Alle, die in dem Haupte leben, Glieder und Kinder Gottes sind, und das ist die Kirche oder Gemeinschaft der Heiligen, hæc est ecclesia seu communio eine Hausfrau Chrifti, ecclesia ca- sanctorum, sponsa Christi, eccletholica.

IX. Zum andern, daß, wie die leiblichen Glieder ohne Leitung des Hauptes nichts vermögen, also an dem Leibe Christi Niemand etwas vermag ohne sein Haupt, Christus.

sia catholica.

IX. Quemadmodum membra corporis sine administratione capitis nihil possunt, sic in corpore Christi nemo quidquam potest sine capite eius, Christo.

X. Quum membra absque capite aliquid operantur, ut, dum sese lacerant aut perdunt, demens est homo: sic, dum membra Christi

X. Wie der Mensch taub [toll] ist, wenn die Glieder etwas ohne das Haupt wirken, sich selbst reißen, verwun den, beschädigen, also, wenn die Glieder Christi etwas ohne ihr Haupt Chri- sine capite Christo aliquid tenstum fich unterstehen, find sie taub [toll], schlagen und beschweren sich selbst mit unweisen Gesezen.

[blocks in formation]

tant, insana sunt, sese gravant et perdunt imprudentibus legibus.

XI. Colligimus hinc Ecclesia

[blocks in formation]

genannten Geistlichen Saßungen von sticorum (quos vocant) traditiones ihrer Pracht, Reichthum, Ständen, et leges, quibus fastum, divitias, Titeln und Geseßen eine Ursache aller honores, titulos legesque suas fulUnsinnigkeit sind, da sie mit dem ciunt et defendunt, causam esse omHaupte nicht übereinstimmen.1

XII. Also toben sie noch, nicht von des Hauptes wegen (denn das bez fleißigt man sich aus Gottes Gnade zu dieser Zeit hervorzubringen), sondern weil man sie nimmer will lassen toben, sondern auf das Haupt allein hören.2

XIII. Wo man darauf hört,3 da erlernt man lauter und klar den Willen Gottes, und wird der Mensch durch seinen Geist zu ihm gezogen und in ibn verwandelt.

XIV. Darum alle Christenmenschen ihren höchsten Fleiß anwenden sollen, daß das Evangelium Christi allein gepredigt werde allenthalben.

XV. Denn in dem Glauben an dasselbe steht unser Heil, und im Unglauben daran unsere Verdammniß; denn alle Wahrheit ist klar in ihm.

XVI. Im Evangelium lernt man, daß Menschenlehre und Sagungen zur Seligkeit nichts nüßen :

Merck Bapst."

nis insania; nam capiti Christo

non consonant.

XII. Adhuc ergo insaniunt non pro capite, quod per gratiam Dei pii omnes summo studio conantur erigere, sed quod non permittuntur insanire et furere. Volunt enim pii soli capiti Christo auscultare.

XIII. Verbo Dei quum auscul tant homines, pure et synceriter voluntatem Dei discunt. Deindo per Spiritum Dei in Deum trahuntur et veluti transformantur.

XIV. Summo igitur studio hoc unum in primis curent omnes Christiani ut Evangelium Christi unice et synceriter ubique prædicetur.

XV. Qui credit Evangelio, salvus erit; qui non credit, condemnabitur. Nam in Evangelio omnis veritas clarescit.

XVI. In Evangelio discimus, hominum doctrinas et traditiones ad salutem nihil esse utiles :

XVII. Christus unicus æternus

XVII. Daß Christus ein einiger, ewiger, oberster Priester ist, daraus et summus est sacerdos. Qui ergo ermessen wird, daß, die sich für oberste se pro summis sacerdotibus venPriester ausgegeben haben, der Ehre ditant, gloriæ et potentiæ Christi

3

1 mitthellend.

bem haubt einig losen (i. e., listen, hear).

* Wo dem geloset würt.

VOL. III.-O

⚫ ankeren.

5 That is, Mind Pope (what follows).

« ПредишнаНапред »