Auriacum nomen Nassoviamque domum;
Felicem in longum thalamum tibi musa precatur,
Et quotquot dederit gaudia fidus amor.
Jam non ut mediâ cupimus statuatur in urbe,
Hisce quòd auxiliis nil Gulielmus eget.
Æra statim sordent, nigrå ferrugine tincta;
Ét
quæ non tempus marmora, livor edit.
Auriaci vultus quæ spirat imagine vivâ,

Est quâvis statuâ sanctior effigies.
Anglia si junctis valeatque Hollandia votis,

In natis priscos tu revocabis avos;
Quæque nec æquabit saxum nec ahenea signa,
Auriacæ genti tu monumenta dabis.

Ed. 1743, p. 225.

PHOEBE ORNATRIX.‡

ORINDA' ad speculum longas dum con

D terit horas,

Comprimat ut positas justior ordo comas;
Serva à secretis juxta stat sedula Phœbe,
In dominæ laudes officiosa suæ:

Omnia mirari præsens, crinemque, coloremque,
Et molles oculos, purpureasque genas.
Quàm bella hæc macula est, lævum quæ stringit
ocellum !

Ut veneres geminat2 lunula bina tuas! Quàm bene nativæ respondent omnia formæ ! Ut gracilem attenuat zona reducta sinum!

Ed. 1743, p. 226. This Poem appeared in Lusus Westmonaster. p. 205, with the title, "Aliorum obsequere

studiis."

''Belinda.'-L. W.

'Justior ut positas comprimat ordo comas.'-L. W.

242

PHOEBE ORNATRIX.

"Nec desunt huic obsequio sua munera; quanta Pro merito fas est proque valore dari. Fasciolis Phoebe, Phœbe donata lacernis,

Et placet, et, quanti sit placuisse, docet.

3 Nec desunt,' &c.-This and the following line are not found in the Lus. Westm.

PAULINA

ODOR LUCRIS

AULINA ad turrim quà semita ducit ab æde, Nomen de Thamisi flumine vicus habet. Nequaquam violis conspergitur ille rosisque, Nedum olet, ut pictus floribus hortus olet. Nec thus, nec nardum, nec aroma aut cinnama vendit,

Aut felix quicquid mittit odoris Arabs. Caseus ast illic, quem Cestria pressit, abundat Multus; et id sentis olfaciendo procul. Millia lychnorum pendent ex ordine multa; Inque cadis sapo, pix, oleumque jacent. Innumeræ haleces doliis cumulantur in amplis, Et salsamenti conditur omne genus.

Cæpe manu est majus, pætumque,' oh nausea turpis !

Hinc longe emunctæ, cottile, naris, abi! Quæ te adeò offendunt, Thamisini sunt ea vici Divitiæ; et cessat lucrum, ubi cessat odor.

§ Ed. 1743, p. 227.

1 P. 259: Nec comes ingratus, pætum cum leniter haurit.' (I had conjectured Porrumque,' in this line,) see Lusus Westmonasteriensis, p. 24.

DECOR INEMPTUS.§

ŒMINA munditiis simplex, cultuque pu

FO dica est,

Quam tremulam‡ à tremulâ relligione vocant: Illa, nihil sæc'li sapiens, nec crispat ad aures Crinem, nec collum nudat ad usque sinus. Quam natura dedit, formâ contenta, satisque Pulchra, adjumenti nil aliunde petit. Tota placens, et tota decens, et tota venusta, Auget quas celat, quasque revelat opes. Huic formam invideat, quæ formam accersit ab

arte,

Et pars exigua est ipsa puella suî:
Quæ, male dedignans nativis dotibus uti,
Ornatum, sese quo dehonestet, emit.

Et simul agnoscat, veneres quando invidet istas,
Quodcunque est simplex, illud et esse decens.

§ Ed. 1743, p. 228.

+ Quakeress.